Cudzoziemcy w Polsce stanowią coraz liczniejszą grupę pracowników. Najczęściej znajdują zatrudnienie w przemyśle, logistyce czy usługach. Pracodawcy cenią ich za zaangażowanie w wykonywanie obowiązków, wysoką motywację do pracy i gotowość do podjęcia zatrudnienia w systemie zmianowym. Jednak powierzenie pracy obcokrajowcowi wiąże się z wieloma obowiązkami. Wymaga także znajomości i stałego śledzenia zmieniających się regulacji prawnych. Z jakimi trudnościami najczęściej mierzą się pracodawcy zatrudniający pracowników zza granicy?
Cudzoziemcy w Polsce – pozyskanie pracownika z zagranicy
Proces zatrudnienia cudzoziemców rozpoczyna się, podobnie jak w przypadku pracowników z Polski, od pozyskania potencjalnych kandydatów do pracy. W przypadku pracowników zza granicy często niezbędne jest przeprowadzenie rekrutacji w kraju ich pochodzenia, a także w języku dla nich zrozumiałym. Wymaga to nie tylko znajomości lokalnego rynku pracy, z którego przedsiębiorca planuje pozyskać pracowników, bywa, że konieczne jest zatrudnienie tłumacza lub wynajęcie biura, jeśli pracodawca planuje przeprowadzić np. testy manualne. Odpowiednie planowanie kampanii rekrutacyjnej, poszukiwanie kandydatów za pośrednictwem najbardziej efektywnych źródeł oraz zadawanie odpowiednich pytań, pomagających zweryfikować kandydatów pod kątem posiadania odpowiednich umiejętności, znacznie przyspiesza proces rekrutacji oraz nie drenuje budżetu firmy.
Zatrudnienie cudzoziemca – druki i dokumenty
Znalezienie kandydatów do pracy to początek drogi do zatrudnienia obcokrajowca. W zależności od tego z jakiego kraju pochodzą potencjalni pracownicy, na jaki okres chcemy ich zatrudnić oraz jaką pracę planujemy im powierzyć, różne będą ścieżki do legalizacji ich zatrudnienia. Zgodnie z polskim prawodawstwem pracownikom zagranicznym, którzy nie są obywatelami Unii Europejskiej i krajów OEG, możemy powierzyć pracę w oparciu o kilka procedur. Najczęściej obcokrajowcy zatrudniani są w oparciu o dokumenty takie jak:
- oświadczenie o powierzeniu pracy cudzoziemcowi (tzw. procedura uproszczona, dotyczy wyłącznie 6 krajów: Armenii, Białorusi, Mołdawii, Rosji, Ukrainy i Gruzji)
- zezwolenia na pracę (procedura nieco bardziej skomplikowana od oświadczeniowej. Najbardziej popularnym typem zezwolenia jest zezwolenie typu A. W większości przypadków wymaga ono od pracodawcy przeprowadzenia testu rynku pracy)
- zezwolenia na pracę sezonową (dotyczy cudzoziemców zatrudnianych do pracy w rolnictwie, hodowli zwierząt oraz branży turystycznej)
Wybór procedury niesie za sobą konieczność wypełnienia różnych dokumentów, odwiedzenia właściwych urzędów, poniesienia odmiennych opłat, wypełnienia szeregu druków oraz zaplanowania całego procesu w czasie. Przede wszystkim należy jednak pamiętać, że uzyskanie dokumentu z urzędu nie oznacza, że kandydat od razu rozpocznie zatrudnienie. Oryginał oświadczenia czy zezwolenia jest bowiem niezbędny dla obcokrajowca, który chce przekroczyć granicę Polski, a to oznacza, że w pracodawca w pierwszej kolejności musi ten dokument przyszłemu pracownikowi przekazać.
Legalizacja pracy pracownika zza granicy – zezwolenia na pracę
W przeciwieństwie do oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi, które upoważnia do pracy na terenie Polski przez maksymalny okres 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy, zezwolenie na pracę daje możliwość zatrudnienia pracownika zza granicy na okres do 3 lat. Jest to procedura nieco bardziej skomplikowana i dłuższa, jednak pozwala na długofalowe planowanie i bardziej efektywne zarządzanie zasobami kadrowymi.
O zezwolenie na pracę dla obcokrajowca bardzo często starają się przedsiębiorcy, których pracownicy wykorzystali już przysługujący im limit pracy na podstawie oświadczenia. W tej sytuacji zezwolenie staje się dokumentem, który pozwala na przedłużenie legalności zatrudnienia. Jednak warto pamiętać, że cudzoziemiec, który nie posiada prawa do pobytu na terenie RP będzie musiał z zezwoleniem udać się do kraju pochodzenia w celu wyrobienia nowego dokumentu pozwalającego mu na przebywanie w naszym kraju.
Ważne!
W celu sprawnego rozliczenia podatkowego z Urzędem Skarbowym obcokrajowiec powinien postarać się o pesel dla cudzoziemca. Po nowelizacji ustawy o ewidencji ludności numer PESEL jest nadawany automatycznie cudzoziemcowi, który wystąpił w z wnioskiem o meldunek na pobyt czasowy przekraczający 30 dni.
Koszty dodatkowe – opłaty za zatrudnienie cudzoziemca
W przypadku zatrudniania obcokrajowców, poza standardowymi kosztami związanymi z procesem rekrutacji i zatrudnienia, należy także w zaplanować w budżecie środki na opłaty związane z legalizacją zatrudnienia. Zarówno w przypadku oświadczeń, jak i zezwoleń całościowy koszt wydania dokumentu spoczywa bowiem na pracodawcy. Wysokość opłaty zależy od dokumentu, na podstawie której planujemy zatrudnić pracownika zza granicy. W powiatowych urzędach pracy za rejestrację w ewidencji oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi należy wnieść opłatę 30 PLN, podobnie za zezwolenie sezonowe wydawane przez ten sam urząd. Koszt zezwolenia na pracę uzależniony jest od jego typu oraz długości trwania. Wydział do spraw cudzoziemców właściwego ze względu na siedzibę firmy Urzędu Wojewódzkiego udzieli wszelkich informacji o wysokości opłat, drukach do wypełnienia oraz dokumentach, które należy dostarczyć ubiegając się o zezwolenie na pracę dla obcokrajowca.
Planujesz zatrudnić cudzoziemców do swojej firmy?
Sprawdź co jeszcze oferujemy w ramach usługi legalizacji zatrudnienia.
